Je hebt gezocht naar - Disfrutala.nl

Nieuwe zoekopdracht

Niet tevreden met de zoekresultaten hieronder? Probeer het dan nogmaals:

Column

Klaar voor de strijd #7

[layerslider id=”6″] Met een lichtelijke twijfel sta ik er wat beteuterd naar te kijken. Eigenlijk ook wel een beetje gefrustreerd.. “Waarom?!” “Waarom zijn jullie er nu al?” “Jullie zijn veel te vroeg en nog helemaal niet welkom…” “Nee, niet welkom, want het is nog niet zover..” “Oké, ik doe gewoon mijn ogen dicht, adem een keer diep in en uit… en wanneer ik ze weer open doe zijn jullie weg oke?” Ja, dat had ik al verwacht.. zucht.. Goed, tijd om bij te kletsen dan maar. “Jullie horen hier pas te zijn over 4 maanden, 4 maand!” “Enig idee hoelang dat is?” “Dat zijn 16 weken, 112 dagen, 6720 uren en 403.200 minuten.. ” Maar ze blijven me aankijken en snel wordt het duidelijk dat ze zich niet zomaar uit het veld laten slaan. Oké, klaar voor de strijd, kom maar op! ************************ Ieder jaar dezelfde struggle, ieder jaar weer een strijd. Wel of niet, goede keus of slechte keus.. Nu moet ik toegeven, ik ben echt dol op ze. Stiekem zijn het mijn grootste vriendjes en breng ik graag het weekend met ze door, eigenlijk zijn ze altijd welkom. Maar helaas denkt mijn hoofd daar anders over. En die heeft ook wel weer gelijk, want zo goed zijn ze nu ook weer niet. Eigenlijk gewoon helemaal niet. Maar ja, aan de andere kant, ze zijn er nu toch, want voor je het weet zijn ze weer verdwenen. Komen ze pas over langere tijd terug en moet ik weer zo lang wachten. Ja, dat is ook wel weer waar. Hmm, even denken, maar voor ze weer weg zijn is het ook weer een tijd verder. En dan moet ik ze weer missen. Afscheid nemen, een laatste keer samen, alles weer laten bezinken en weer wennen aan de periode zonder ze. Lastig strijd… Maar goed, ik heb mezelf voorgedaan ze nog even niet binnen te laten, ze zijn gewoon nog niet welkom. Over tijdje wil ik er gerust over nadenken en ze een keertje bij me uitnodigen, maar voor nu is het antwoord toch echt nee… Denk ik.. Weet je wat het is. Ik zal het uitleggen, wanneer ik ze eenmaal toelaat en ze bij ons thuis geweest zijn, wordt die ene keer vaak meerdere keren. Op de één of andere manier wordt één keer, altijd twee. En alsof het sommetjes zijn, kan het zich verdubbelen voor je er erg in hebt. Nou, nu kennen we denk ik allemaal de tafels wel. Twee keer twee is vier. Dat is nog te doen. Maar vier keer vier is al zestien… En zestien keer zestien… Precies, een strijd, dat bedoel ik. Oplossing Maar hoe ga je daar nu mee om, hoe ga je om met deze strijd. Met iets wat je echt graag wilt, iets waar je heel dol op bent, iets wat legaal is, voor iedereen toegankelijk, maar voor jezelf niet goed wanneer je het te vaak doet. Lastige vraag hè? Hebben jullie al enige idee waar ik het over heb. Sommigen hoor ik denken, Fernanda, waar gaat dit in vredesnaam naar toe.. Nou, dat zal ik je vertellen… Naar de supermarkt! Die zijn als eerste schuldig, want zij hebben het al. En wacht maar even, want voor we er erg in hebben ligt het in alle winkels! En dan is er geen ontkomen meer aan. Doordeweeks is nog haalbaar, dan ben ik aan het werk, heb ik energie nodig dus zijn al die groene veggies mijn grootste vriendjes. Maar de weekenden.. daar gaat het mis. Lekker op de bank, filmpje, serie, visite, gezelligheid.. Eigenlijk heb je hier helemaal geen reden voor nodig. Ik denk dat ik gewoon aantrekkingskracht voor ze heb. Ze vinden mij gewoon zo leuk, dat ze graag bij me zijn. Tijd voor de strijd Nu heb ik op het gebied van voeding best veel discipline en mocht je mijn insta account wel eens gezien hebben, bestaan de foto’s vaak uit gezonde maaltijden met veel kleurrijke groente. Gestructureerd eten met healthy ingrediënten staat dan ook best hoog op mijn lijstje van prioriteiten. Dus snoepjes, koekjes, chips laat ik meestal zonder enige struggle en met een beetje eigenwijsheid gerust staan. Of beter gezegd, ik heb het gewoon niet in huis (overigens goede tip 😉 Maar deze kleine bruine vriendjes, welke soms ook nog eens een chocoladejasje aan hebben… Nee, die zijn toch anders. Op de één of andere manier heb ik daarvoor een zwaar tekort aan discipline. Je ziet ze, je neemt ze mee en alle discipline is compleet verdwenen. Snap jij het? Foute boel Nu ben ik eigenlijk nooit met ze bezig, we bellen nooit, mailen nooit en appen eigenlijk ook niet. Maar zonder enige aankondiging kunnen ze wel ineens voor je staan. Zo vanuit het niets, alsof ze weten dat je komt. Maar dan denk ik: zeg het even van tevoren, dan kan ik me op zijn minst mentaal voorbereiden. Zorgen dat ik niet meer in de winkel kom en ze niet zie staan. Want eenmaal gekocht is foute boel… Maar goed, wat ik er ook van vind, ze zijn al gearriveerd en gaan voorlopig echt nog niet naar huis. Sommigen blijven zelfs tot oud en nieuw! Maar ik heb de keus gemaakt, ik ga het gewoon nog niet doen. Over een tijdje gaan we afspreken en dan maken we er een waanzinnig leuke avond van. Maar voor nu blijf ik vriendjes met de courgette, aubergine en paprika. Tot snel!

Nieuwe zoekopdracht

Volg nu ook mijn You-Tube kanaal > Disfrutala Enjoyit

Pagina’s

Categorieën